Lato to jedna z czterech pór roku jakie mamy. Charakteryzuje się najwyższymi temperaturami w ciągu całego roku. W świecie roślin jest to czas wydawania pierwszych plonów i owoców , a także dojrzewania tych, które dopiero zaczęły się pojawiać. Dni są dłuższe, chociaż tak naprawdę, z każdym kolejnym dniem lata się one skracają.
Lato to pora roku zaczynająca się w momencie przesilenia letniego, a kończąca się w dniu równonocy jesiennej. Oznacza to, że astronomiczne lato rozpoczyna się w nocy z 21 a 22 czerwca, natomiast kończy się 22 września. Daty te mogą się jednak różnić o dzień do przodu lub do tyłu, w zależności od roku. W przypadku wypadania roku przestępnego daty mogą być dodatkowo cofnięte o dzień. Czyli trwa ok. 92 dni.
Nazwa ta wzięła się od prasłowiańskiego słowa „leto”, które tłumaczy się jako „najcieplejszą porę roku”. Stąd też wzięło się pojęcie roku, które początkowo liczyło się od jednego lata do drugiego.
Noc kupały to święto pierwotnie obchodzone przez pogańskich Słowian z różnych części Europy (a także w podobnym kształcie przez ludy germańskie, ugrofińskie, bałtyckie) podczas letniego przesilenia, w nocy z 21 na 22 czerwca, czyli podczas najkrótszej nocy w roku.
Święto to w tradycji ludowej kończyło cały cykl obrzędów (rozpoczynający się od zaduszek) mający zapewnić powrót na ziemię „czasu życia”, a więc czasu urodzaju, dobrobytu i szczęścia. Noc Kupały (zwana też w zależności od regionu, kupalnocką, sobótką czy palinocką) poświęcona żywiołom wody i ognia i związanych z nimi odpowiednio Słońcu i Księżycowi, była świętem miłości, płodności, radości, zdrowia i urodzaju.
Święto było ważne zwłaszcza dla młodych, którzy nie posiadali jeszcze partnera czy partnerki. Dziewczęta wróżyły sobie na temat zamążpójścia puszczając na wodę uwite z kwiatów i ziół wianki z wplecionym w nie łuczywem lub, później, świeczką. Od tego co stało się z wiankiem zależeć miał los dziewczyny. Jeśli wianek spłonął lub utonął, oznaczać to mogło staropanieństwo lub chorobę, jeśli odpłynął daleko przez nikogo nie wyłowiony, dziewczyna miała jeszcze poczekać na zamążpójście. Jeśli natomiast jakiś kawaler wyłowił wianek dziewczyny, to on właśnie miał stać się w przyszłości jej mężem.
Zwyczajem związanym z Nocą Kupały było też poszukiwanie kwiatu paproci, który zakwitać miał tylko na tę jedną noc a swojemu znalazcy miał przynieść szczęście i bogactwo.
A.J.
Komentarze