Człowiek ma na swojej skórze przeciętnie od 10 do 40 pieprzyków. Najczęściej są to zmiany barwnikowe łagodne, wrodzone lub powstające pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Zwykle nie wymagają konsultacji dermatologicznej ani tym bardziej ingerencji chirurgicznej.
Pieprzyk to znamię o owalnym, regularnym kształcie zlokalizowane na powierzchni skóry. Wśród czynników, które decydują o liczbie pieprzyków na ciele wyróżnia się:
Specyficzne zabarwienie pieprzyka to skutek nagromadzonych melanocytów, czyli komórek pigmentowych, których zadaniem jest produkcja naturalnego barwnika – melaniny. Zwykle niezmieniające się pieprzyki i znamiona nie wymagają interwencji chirurgicznej. Jeśli jednak zmiana zlokalizowana jest w miejscu narażonym na podrażnienia lub uszkodzenia albo któryś pieprzyk jest wizualnie nieatrakcyjny, warto go usunąć. Oczywiście przed zabiegiem zawsze należy skonsultować się ze specjalistą.
Jeśli zauważysz w obrębie pieprzyka nieprawidłowości, które dotąd się nie pojawiały, np. płaskie znamię zmienia się w guzek, staje się wypukłe, rośnie jego średnica czy krawędzie stają się postrzępione, jak najszybciej skonsultuj się z dermatologiem.
Znamiona barwnikowe dzieli się na znamiona wrodzone i nabyte. Niektóre zmiany, takie jak np. znamię Beckera mogą być zarówno wrodzone, jak i nabyte. Znamiona wrodzone mamy na swoim ciele od urodzenia. Mogą powiększać się w okresie wczesnego dzieciństwa do około 3 roku życia, a także w okresie dojrzewania. Barwnikowe zmiany na skórze najczęściej u dzieci lokalizują się na tułowiu, a w następnej kolejności na kończynach, głowie oraz szyi. Warto podkreślić, że znamiona wrodzone obarczone są większym ryzykiem zezłośliwienia, dlatego należy na nie zwrócić szczególną uwagę, a w razie wątpliwości poddać badaniu dermatoskopem. Znamiona takie dzieli się pod względem wielkości na:
Duże znamiona są bardziej podatne na wystąpienie złośliwego nowotworu skóry – zagrożenie pojawienia się czerniaka szacuje się wówczas na 5 do 10%.
A.J.
Komentarze